JA! Trening gjer meg glad :)

Det var tungt å stå opp 06:15 i dag. Var litt trøtt på jobb, og hadde lett dunking i panna då eg kom heim. Faktisk var eg såpass sliten at eg vurderte å sove middag, og det er ikkje ofte. Så eg måtte gå eit par runder med meg sjøl, sidan eg var bestemt på fjelltur i dag. Skulle eg gå, eller skulle eg kvile? Det begynte å drype litt etter at eg hadde fått i meg middagen. Litt mørke skyer. Eg brukar normalt ikkje å bry meg med det, men etter ein fantastisk flott vår og sommar er eg (og sikkert fleire med meg) blitt litt for godt vant. Det er liksom litt tyngre å komme seg ut i stien når det regnar. Ei grei unnskyldning for heller å sove middag, med andre ord. Men eg tok tak i meg sjøl, og tenkte på Yngvar Andersen si oppfordring: "Berre gjer da!". Og når det regnar, så har eg heldigvis eit veldig greit alternativ: Trimrommet på jobb - der eg kan trene heilt gratis til og med :) Dermed var det avgjort. Det fekk bli innetrening i dag, sjøl om det allereie var slutta å regne før eg hadde bestemt meg for det. Men sidan det er litt tungt å komme seg opp på favorittoppen min, så fann eg ut at eg kanskje ikkje hadde heilt rette dagen til å gå der uansett.

Eg åla meg inn i min Rönisch Anti-Shake tights, som ifylgje reklamen skal gi "knallfin rumpe", samt halde inne både her og der - og det er jo presis slik vi damene vil ha det! Og til knallfin rumpe måtte eg også ha knallrosa topp, og vips, så følte eg meg allereie mange hakk kvikkare enn då eg kom heim frå jobb. Heilt klar for ei treningsøkt! Vatn på flaska. Innesko. Headset. Go!

Det var fleire enn meg som hadde bestemt seg for å trene inne i dag. Fire-fem polske karar hadde allereie installert seg, og sjøl med god gjennomtrekk var det ganske tung luft i lokalet. Musikken dei hadde på anlegget var ikkje heilt min smak, og volumet var slik at det ikkje hadde hensikt å ta på headset for å høyre min eigen musikk. Men shit - det er uansett litt kjekt å sleppe å vere heilt åleine når ein trenar, så akkurat det klarar eg å svelge. For tida har eg litt dilla på intervalltrening på tredemølle, og sjøl om eg hadde bestemt meg for å heller velge sykkelen i dag, for å skåne kne og leggar litt, så tok eg "heilomvending" då eg kom inn. Det måtte berre bli mølla! At karen på nabomølla var nokre hakk sprekare enn meg, og heile tida auka tempoet, brydde eg meg ikkje om. Eg har funne ut at det er lurt å gjennomføre i eit tempo eg veit eg klarar. Ein skal bli sliten av intervalltrening, men samtidig er meistringsfølelsen viktig for vidare motivasjon, så eg ser ingen grunn til å presse meg så hardt at eg må hoppe av i tredje intervall. Så ja - eg gjennomførte i dag òg :) Feels good!

Stort sett alltid etter både fjellturar og økter på trimrommet, har eg gjort det til ein vane å trene litt styrke når eg kjem heim. Corebar-stanga blir flittig brukt. Og for dei som ikkje veit kva corebar er, så kan eg sei at nei; det er absolutt ikkje ei sånn stang som går frå golv til tak :) Corebar er kort og godt ei stang som kan nyttast til både styrke- og kondisjonstrening. Så då er det fram med den limegrøne matta mi, og på med Spotify og treningsmusikken min! Då eg var ferdig i dag, måtte eg nesten styre meg litt for ikkje å begynne å hoppe og sprette litt til dei friske låtane, men heller komme meg i dusjen. Er det ikkje merkeleg korleis ei treningsøkt totalt kan endre energinivået? Frå å sitte i sofaen, tung i toppen, og nesten leite litt etter unnskyldningar, til å plutseleg ha lyst til å bevege seg endå meir? Det er rett og slett så godt! Og eg kan nok finne mange positive ord om trening og fjellturar, men det er i grunn nok med eitt: Livskvalitet!